دیپلماسی فرهنگی با محوریت فرهنگ رضوی | مشهد، مرکز تمدن‌سازی جهان اسلام می‌شود گسترش نمایشگاه‌های قرآنی و توانمندسازی ۴ هزار مؤسسه مردمی وزیر فرهنگ در مشهد: ایران امروز به منطق رضوی نیاز دارد ۳۵ هزار اثر هنری در جشنواره امام‌رضا(ع)، بزرگ‌ترین گردهمایی فرهنگی کشور جشنواره بین‌المللی امام‌رضا(ع) مبدأ تحولات فرهنگی و هنری در کشور است جشنواره امام‌رضا(ع)، بستری برای معرفی خادمان رضوی در عرصه فرهنگ و هنر بیست‌ویکمین جشنواره بین‌المللی امام‌رضا(ع) با تجلیل از مادر شهید رئیسی در مشهد آغاز شد نشست شورای سیاست‌گذاری رویداد فرهنگی‌پژوهشی معارف، سیره و فرهنگ امام‌رضا(ع) در مشهد برگزار شد + فیلم پژوهش‌های معارفی بدون‌کاربرد، چالشی است که باید حل شود هشتگ «ایرانِ امام‌رضا(ع)» ترند شد فقط ۲ درصد مجلات علوم انسانی ایران در پایگاه‌های استنادی ثبت شده‌اند لزوم بهره‌گیری از ظرفیت بازیگران و اندیشمندان در جشنواره‌های رضوی لزوم تولید و ترویج معارف رضوی برپایه زیرساخت‌های معرفتی و فرهنگی‌هنری ویدئو | تفحص پیکر شهیدی با قمقمۀ پر آب نقاشی «عطاء السلطان» به‌مناسبت سالروز ولادت امام‌رضا‌(ع) منتشر شد + عکس دومین دیوارنگاره تعاملی «ایرانِ امام‌رضا(ع)» در حرم مطهر رضوی کتیبه‌نگاری شد هرچه دارم، از امام رضا (ع) دارم| ناگفته‌های خدمت در حرم مطهر رضوی در گفت‌وگوی شهرآرانیوز با فرمانده نیروی دریایی ارتش توزیع ۵۰۰ هزار وعده پذیرایی در بزرگ‌ترین موکب جشن خیابانی امام‌رضا(ع) پخش زنده حرم امام‌رضا(ع) در شب میلاد امام هشتم + پخش ویژه‌برنامه‌های حرم مطهر اختتامیه استانی سیزدهمین دوره نمایشگاه‌های مدرسه انقلاب در مشهد برگزار شد | بیش از ۶۰۰ مدرسه در استان میزبان نمایشگاه‌های انقلاب+ویدئو
سرخط خبرها

تولد یک بچه شیر

  • کد خبر: ۲۹۷۵۲۱
  • ۰۹ آبان ۱۴۰۳ - ۲۲:۴۱
تولد یک بچه شیر
آن روز توی آسایشگاه نشسته بودیم که صفورا زنگ زد. صفورا تقریبا همه چیزش بود. از وقتی هم فهمیده بود دارد پدر می‌شود، کبکش خروس می‌خواند.
حامد عسکری
نویسنده حامد عسکری

- «حتما می‌ریم... چرا نه؟ مگه چندتا صفورا دارم من؟ گفتم بهت که ایشالا این آماده باش تموم بشه، یه خورده فضا آروم بشه، تو هم آزمایش هاتو بده، اگر همه چی مرتب بود، با سرهنگ فتوحی صحبت می‌کنم، حتما می‌ریم. خودم هم دلم تنگ شده. الان هم باید بریم دیگه. بگذره سرد می‌شه. حالا شما از مجید زعفرون بگیر. بگو بفرسته. مغازه داداشته، غریبه نیست. بله بله... هر دوتاتون... خیلی زیاد. خب، نه دیگه نمی‌شه. من باید برم».

دوستش داشت؛ خیلی زیاد. همان جای بله بله گفتنش را مطمئنم صفورا پرسیده بود که آیا دوستم داری و او از ما بچه‌های شیفت رادار خجالت کشیده بود و فقط با بله یا نه جواب می‌داد. آن روز توی آسایشگاه نشسته بودیم که صفورا زنگ زد. صفورا تقریبا همه چیزش بود. از وقتی هم فهمیده بود دارد پدر می‌شود، کبکش خروس می‌خواند.

همان روز سر ناهار سرهنگ را دید، قصه مشهد را گفت و فتوحی گفت: «با هم می‌ریم ان شاءا. ولی یه ذره باید صبر کنی. حروم زاده‌ها هر روز یه حرف مفت می‌زنن. باید چارچشمی مراقب باشیم. خودت دلت میاد یه کاشی از اون گنبدوگلدسته کم بشه؟»؛ و حمزه گفته بود: «زبونم لال این چه حرفیه؟».

همان شبش از غروب، فتوحی یک حال دیگری بود. لبخندش کم رنگ شده بود. بند پوتین‌های براقش، محکم‌تر شده بود. لب هایش تکان می‌خورد و تسبیح ازنفس افتاده‌ای توی مشتش مدام به شیخک می‌رسید و تمام می‌شد و از اول. همه فهمیده بودیم خبری هست. شیفت‌ها را اعلام کرد. من سر شب افتادم، حمزه دو ساعت بعدش. تازه پلک هایم روی هم آمده بود که قرارگاه لرزید. انگار همه دایناسور‌های جهان، مسابقه دو گذاشته بودند.

صدای مؤذن زاده از گلدسته‌های پایگاه به گوش می‌رسید. خون بود و خاک و خاکستر. «حمزه شهید شد»؛ این کوتاه‌ترین جمله‌ای بود که بلندترین غم‌های جهان را در خود جای داده بود. ساک وسایلش، لباس هایش، گوشی اش، همه را من جمع کردم. سنگین و غم زده گذاشتم کنار پیکر در کاورآرمیده اش تا آمبولانس برسد. چشمم به گوشی اش افتاد. صفحه زمینه اش عکس دوتایی شان بود با صفورا در مشهد. 

نوتیف پیامک روی صفحه پدیدار شد: «دوست داشتم زنگ بزنم این خبر رو بگم، ولی گفتم یا شیفتی یا خوابی... هر وقتِ شبانه روز خوندیش، زنگ بزن؛ آقا پسر وحشیت، اولین لگدش رو امروز زد تو شکم مامانش، اومدی دعواش کن!». به لبخند حمزه زل زدم. به پسری که به دنیا می‌آید و پدرش را نخواهد دید، فکر کردم. به شیربچه‌ای که همه جا سر بلند می‌کند و می‌گوید: «پدرم را اسرائیل حرام زاده کشت».

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->